De eerste dagen!
29 februari 2016 - Singaraja, Indonesië
Hoi allemaal! Nu ik eindelijk lekker voor de ventilator in m’n huisje op Bali zit wordt het wel eens tijd voor de eerste blog.
Op 27 februari vertrokken we ’s middags eindelijk naar Indonesië! Na twee vluchten van 3 en 12 uur waarin ik zelfs heb geslapen landden we om 6 uur ’s avonds in Jakarta. Toen we buiten kwamen kregen we meteen een klap in ons gezicht van de warmte, heerlijk! Ook rook het daar heel anders dan bij ons thuis. We haalden onze bagage op en gingen naar buiten, waar een busje ons binnen een kwartier op zou halen en naar het hotel zou brengen. Tenminste, dat dachten we. Na twee uur wachten hadden wij nog geen busje gezien en hebben we maar een taxi genomen. Typisch Indonesië ;). Dit ritje was meteen de eerste kennismaking met het Indonesische verkeer; druk, druk en nog eens druk. Het is hier heel normaal om non-stop te toeteren, elkaar van alle kanten in te halen en niemand ook maar een centimeter ruimte te geven.
Eenmaal aangekomen in het hotel om 9 uur is iedereen lekker gaan douchen en hebben we van onze eerste Aziatische maaltijd genoten. Nadat we nog even gezellig bij elkaar hebben gezeten zijn we om een uur of 12 gaan slapen.
De volgende dag zijn we aan het eind van de ochtend Jakarta in gegaan. Van te voren had ik gelezen dat Jakarta een enorme stinkstad is, maar dit viel me reuze mee! We zijn begonnen bij een van de grootste moskeeën ter wereld. En ja; hij was echt enorm! Nadat we ons hadden omgekleed, je mag namelijk niet in je zomerjurkje naar binnen, hebben we een rondje door de moskee gelopen. Heel bijzonder om te zien! Toen wij er waren was hij bijna helemaal leeg, maar met de ramadan moet hij elk jaar helemaal vol zitten omdat bijna iedereen uit Indonesië islamitisch is.
Daarna zijn we naar het oude Nederlandse stadscentrum gereden. We kwamen aan bij een groot plein met onder andere een stadshuis, postkantoor (met Nederlandse brievenbus) en VOC-kantoren er aan. Als eerst zijn we gaan eten bij café Batavia. Dit café zat in een gebouw waar de Nederlanders in de VOC-tijd zaten. Dit was nog te zien, want er hing nu zelfs een grote foto van Willem Alexander en Beatrix. Na een heerlijke bord nasi zijn we met de groep het plein op gegaan om rond te kijken. Al snel werden wij ontdekt door een grote groep Indonesische scholieren/studenten die met ons op de foto wilden. Na een kwartier lukte het ons eindelijk om daar weg te komen . Op het plein kwamen we een man tegen die voor een Nederlands bedrijf heeft gewerkt en hij wilde ons wel even een korte rondleiding door de stad geven. Toen zijn we o.a. bij de ophaalbrug en de Nederlandse gebouwen naast de rivier (leek op een gracht in Amsterdam, maar dan anders en veel viezer) geweest. Van de 24 miljoen inwoners in Jakarta woont ruim een miljoen onder een brug! En dit was te zien; heel veel mensen en heel veel rommel. Nadat we door een aantal stinkende straatjes in de sloppenwijk zijn gelopen, zijn we in de stinkende rivier in een bootje gestapt en hebben we even lekker rondgevaren. Na een ritje (wat uiteindelijk een flinke rit werd omdat we waren verdwaald) in de tuk-tuk met gevaar voor ons eigen leven zijn we aan het begin van de avond weer terug naar het vliegveld gegaan. Om een uur of half 11 gingen we de lucht in en al na 1,5 uur landden we in Bali, waar het nog warmer was dan in Jakarta! Een busje stond bij het vliegveld al op ons te wachten, dus we konden direct instappen. Na ruim 3 uur rijden kwamen we midden in de nacht aan bij ons huis, en om 5 uur konden we dan eindelijk gaan slapen!
De volgende dag heb ik lekker uitgeslapen tot 13.30 uur, heerlijk! Daarna heb ik mijn spullen uitgepakt en eens goed rondgekeken in het huis. We mogen echt niet klagen, ons huis is heel mooi en voor het huis is een plekje waar we lekker kunnen zitten. Om 3 uur werden we bij het huis van twee groepsgenoten verwacht omdat onze scooters daar naartoe gebracht zouden worden. Dat was best spannend; de eerste keer op een scooter en dan ook nog eens in het drukke Singaraja, maar gelukkig ging het erg goed! Inmiddels heb ik de hele stad al rondgereden en het is ontzettend leuk om hier scooter te rijden. Zelfs het links rijden is niet moeilijk. ’s Avonds hebben we gezellig met zijn allen in een leuk soort restaurantje gegeten en zijn we redelijk op tijd weer gaan slapen.
Vanochtend was ik al om half 4 wakker dankzij de jetlag. Om half 6 ben ik maar lekker buiten gaan zitten. Gelukkig is het ’s ochtends redelijk koel (25 graden denk ik) en het is leuk om naar alle scootertjes te kijken die langs scheuren. Om 7 uur vertrokken we naar een basisschool in de buurt om naar de weekopening te kijken. Bizar! Alle kinderen stonden in uniform netjes in een rijtje en de hele ceremonie is er bij ze instampt. Ik heb hier een filmpje van gemaakt, ik zal wel even kijken of ik het filmpje online kan zetten! Vervolgens zijn we naar de universiteit gegaan voor de kennismaking en om te horen wat precies de bedoeling is. Nu zitten we met de hele groep voor ons huis, te wachten op Jannie die ons naar Lovina gaat begeleiden. Heerlijk een middagje zwemmen!
Liefs!
Op 27 februari vertrokken we ’s middags eindelijk naar Indonesië! Na twee vluchten van 3 en 12 uur waarin ik zelfs heb geslapen landden we om 6 uur ’s avonds in Jakarta. Toen we buiten kwamen kregen we meteen een klap in ons gezicht van de warmte, heerlijk! Ook rook het daar heel anders dan bij ons thuis. We haalden onze bagage op en gingen naar buiten, waar een busje ons binnen een kwartier op zou halen en naar het hotel zou brengen. Tenminste, dat dachten we. Na twee uur wachten hadden wij nog geen busje gezien en hebben we maar een taxi genomen. Typisch Indonesië ;). Dit ritje was meteen de eerste kennismaking met het Indonesische verkeer; druk, druk en nog eens druk. Het is hier heel normaal om non-stop te toeteren, elkaar van alle kanten in te halen en niemand ook maar een centimeter ruimte te geven.
Eenmaal aangekomen in het hotel om 9 uur is iedereen lekker gaan douchen en hebben we van onze eerste Aziatische maaltijd genoten. Nadat we nog even gezellig bij elkaar hebben gezeten zijn we om een uur of 12 gaan slapen.
De volgende dag zijn we aan het eind van de ochtend Jakarta in gegaan. Van te voren had ik gelezen dat Jakarta een enorme stinkstad is, maar dit viel me reuze mee! We zijn begonnen bij een van de grootste moskeeën ter wereld. En ja; hij was echt enorm! Nadat we ons hadden omgekleed, je mag namelijk niet in je zomerjurkje naar binnen, hebben we een rondje door de moskee gelopen. Heel bijzonder om te zien! Toen wij er waren was hij bijna helemaal leeg, maar met de ramadan moet hij elk jaar helemaal vol zitten omdat bijna iedereen uit Indonesië islamitisch is.
Daarna zijn we naar het oude Nederlandse stadscentrum gereden. We kwamen aan bij een groot plein met onder andere een stadshuis, postkantoor (met Nederlandse brievenbus) en VOC-kantoren er aan. Als eerst zijn we gaan eten bij café Batavia. Dit café zat in een gebouw waar de Nederlanders in de VOC-tijd zaten. Dit was nog te zien, want er hing nu zelfs een grote foto van Willem Alexander en Beatrix. Na een heerlijke bord nasi zijn we met de groep het plein op gegaan om rond te kijken. Al snel werden wij ontdekt door een grote groep Indonesische scholieren/studenten die met ons op de foto wilden. Na een kwartier lukte het ons eindelijk om daar weg te komen . Op het plein kwamen we een man tegen die voor een Nederlands bedrijf heeft gewerkt en hij wilde ons wel even een korte rondleiding door de stad geven. Toen zijn we o.a. bij de ophaalbrug en de Nederlandse gebouwen naast de rivier (leek op een gracht in Amsterdam, maar dan anders en veel viezer) geweest. Van de 24 miljoen inwoners in Jakarta woont ruim een miljoen onder een brug! En dit was te zien; heel veel mensen en heel veel rommel. Nadat we door een aantal stinkende straatjes in de sloppenwijk zijn gelopen, zijn we in de stinkende rivier in een bootje gestapt en hebben we even lekker rondgevaren. Na een ritje (wat uiteindelijk een flinke rit werd omdat we waren verdwaald) in de tuk-tuk met gevaar voor ons eigen leven zijn we aan het begin van de avond weer terug naar het vliegveld gegaan. Om een uur of half 11 gingen we de lucht in en al na 1,5 uur landden we in Bali, waar het nog warmer was dan in Jakarta! Een busje stond bij het vliegveld al op ons te wachten, dus we konden direct instappen. Na ruim 3 uur rijden kwamen we midden in de nacht aan bij ons huis, en om 5 uur konden we dan eindelijk gaan slapen!
De volgende dag heb ik lekker uitgeslapen tot 13.30 uur, heerlijk! Daarna heb ik mijn spullen uitgepakt en eens goed rondgekeken in het huis. We mogen echt niet klagen, ons huis is heel mooi en voor het huis is een plekje waar we lekker kunnen zitten. Om 3 uur werden we bij het huis van twee groepsgenoten verwacht omdat onze scooters daar naartoe gebracht zouden worden. Dat was best spannend; de eerste keer op een scooter en dan ook nog eens in het drukke Singaraja, maar gelukkig ging het erg goed! Inmiddels heb ik de hele stad al rondgereden en het is ontzettend leuk om hier scooter te rijden. Zelfs het links rijden is niet moeilijk. ’s Avonds hebben we gezellig met zijn allen in een leuk soort restaurantje gegeten en zijn we redelijk op tijd weer gaan slapen.
Vanochtend was ik al om half 4 wakker dankzij de jetlag. Om half 6 ben ik maar lekker buiten gaan zitten. Gelukkig is het ’s ochtends redelijk koel (25 graden denk ik) en het is leuk om naar alle scootertjes te kijken die langs scheuren. Om 7 uur vertrokken we naar een basisschool in de buurt om naar de weekopening te kijken. Bizar! Alle kinderen stonden in uniform netjes in een rijtje en de hele ceremonie is er bij ze instampt. Ik heb hier een filmpje van gemaakt, ik zal wel even kijken of ik het filmpje online kan zetten! Vervolgens zijn we naar de universiteit gegaan voor de kennismaking en om te horen wat precies de bedoeling is. Nu zitten we met de hele groep voor ons huis, te wachten op Jannie die ons naar Lovina gaat begeleiden. Heerlijk een middagje zwemmen!
Liefs!
Benieuwd wat je van Lovina vind.
Groetjes,