Balinese avonturen

Selamat malam! Volgens een aantal mensen (mijn liefste moeder en oma) werd het wel weer eens tijd voor een nieuw reisverhaal. Nou, hier is ie dan!

Na het lange weekend Lombok & Gili moesten we weer normaal aan het werk. Twee dagen universiteit en drie dagen op het project. Op het project gaat het inmiddels erg goed en wordt het steeds leuker! De leraren zijn ontzettend grappig en ondanks dat we elkaar bijna niet verstaan is het heel gezellig met ze. Na een schooldag van half 8 tot 10, waarop wij uiteraard ook meedoen met het dansen en liedjes zingen worden de camera's tevoorschijn gehaald en is het 'selfie-time'! Inmiddels hebben we al een hele verzameling foto's haha.

Het weekend na Lombok kregen we het plan om ergens in het noorden een vulkaan te gaan beklimmen. Op internet was er bijna niks over te vinden, alleen hoe hoog hij was en dat er bijna geen toeristen komen, dus we zouden wel zien! Uiteindelijk zijn we op zondag om een uur of 7 op de scooter gestapt om de bergen door te rijden richting het zuiden. Onderweg hadden we erg mooi uitzicht bij twee meren. Na nog een scooterrit over kleine rotpaadjes en een paar bijna-valpartijen vonden we een plekje in de rijstvelden om onze scooters neer te zetten. Na eventjes zoeken hadden we het paadje in de jungle gevonden en kon de klim beginnen! Na ongeveer een uur of 2 klimmen, een paar flessen water, bakken spaghetti en heel wat zweetdruppels waren we aan de top. En wat was het uitzicht mooi! Nee, grapje. De hele vulkaan was begroeid, de krater leek een groot bos en we zaten midden in de wolken Maargoed, we hebben het gehaald! Na een lunch (weer kale rijst en spaghetti) leek het ons een goed plan om de krater rond te lopen. De eerste helft van de tocht ging goed; er was een paadje en af en toe moest je planten aan de kant schuiven en goed uitkijken dat je niet in kuilen stapte. Het tweede deel was zegmaar 'ietsje' pittiger. Er was geen pad, veel hoogteverschil, grote boomstammen lagen over de weg, planten groeiden overal, etc.. Zo hebben we ongeveer een half uur over 200 meter gedaan, schoot niet echt op dus! Uiteindelijk besloten we om de zelfde weg maar weer terug te nemen, omdat we anders nog uren bezig zouden zijn. (Later bleek helaas dat het normale pad zo'n 10 meter verder begon......). Toen we naar beneden liepen begon het keihard te regenen. Leuk, want het werd lekker glad! Halverwege de middag waren we weer beneden en reden we naar huis. Het was een leuke tocht!

Het weekend erna ben ik op zaterdag naar Ubud gereden; volgens de reisgidsen een klein, gezellig plaatsje tussen de rijstvelden. En dat was waar! Na een mooie rit door kleine dorpjes en langs grote rijstvelden kwam ik aan bij m'n homestay. Die dag heb ik een stukje rond Ubud gereden, ben ik op de grote markt geweest en ben ik (natuurlijk Marit!) naar het Monkey forest geweest! Een soort apenheul, maar dan in de natuur met ontzettend veel apen. Ik heb gezien dat van veel mensen spullen werden afgepakt, grappig om te zien omdat het mezelf niet overkwam. 's Avonds heb ik met wat andere backpackers gegeten en ben ik redelijk optijd gaan slapen. Op zondag ben ik na een heeerlijk ontbijt (thee, fruit, banana pancake & coconut pancake) weer op de scooter gestapt. Dit keer richting het oosten! 's Middags had ik met twee anderen afgesproken bij Virgin beach / White sand beach. Volgens de reisgidsen een heel rustig, wit strandje. Helaas was dit niet waar. Toen we er aankwamen zagen we direct dat het stukje strand vol lag met ligstoelen en restaurantjes erachter. Ach, de zee was tenminste lekker! Na een middagje strand en zee zijn we richting Candidasa gereden, waar ik al een goedkope homestay gevonden had. 's Avonds hebben we gegeten bij ons favoriete restaurant in Bali en zijn we hard voor school bezig geweest (ja, echt waar!). Op het project moeten we met themaboeken werken, maar dat gaat niet zo makkelijk als alle thema's in het Indonesisch uitgelegd zijn. Met google translate en een beetje fantasie hebben we alles vertaald. We zijn optijd gaan slapen, want de volgende dag hadden we een afspraak op een pre-school in Amlapura, zo'n 15km verderop. Op de pre-school gaan we bezig met de ouderbetrokkenheid, en via mrs Sri uit Lombok zijn we in contact gekomen met een school die hier al heel ver in is. We hadden veel vragen voor die school en hadden ze voor de zekerheid in het Indonesisch laten vertalen. Er zou een vertaler aanwezig zijn, maar je weet maar nooit. Hier kan je nooit zo op dat soort dingen vertrouwen. Na een dikke regenbui en een paar keer verdwaald te zijn geweest kwamen we eindelijk aan bij het schooltje. We werden hier erg vriendelijk ontvangen, met zwaaiende leraren en kinderen. Direct werd er voor ons een kleedje neergelegd en haalde iedereen heel veel eten voor ons op (jammer dat we al een goed ontbijt hebben gehad). Het is hier onbeleefd om het te laten staan, dus uiteindelijk hebben we nog een bord nasi, een broodje, stukken fruit, een loempia en een koekje weggewerkt (waar we 's middags wel last van kregen, pfoe). De vertaler was inderdaad niet aanwezig, dus het was maar goed dat we de vragen op papier hadden. Na een dansje, een paar liedjes en een korte rondleiding door de school besloten we maar om weer terug naar huis te rijden. We hadden immers nog een rit van 3 uur voor de boeg..

Afgelopen weekend was ook erg avontuurlijk kan ik wel zeggen. Er stond een weekendje Nusa Penida met een grote groep (10 personen) op de planning. Nusa Penida is een eilandje (van ongeveer 12 bij 20 km) dat naast Bali ligt en waar weinig toeristen komen. Al voor de haven kregen we een lekke band (nummer 1), maar na 5 minuten was hij gelukkig voor omgerekend 3 euro alweer vervangen. Bij de boot kwam de tweede 'verrassing'. We hadden afgesproken dat we voor een bepaald bedrag met z'n allen en 3 scooters op de boot konden. De kapitein vond het wel een leuk idee om maar 2 scooters op de boot te laten en ons 28 euro per volgende scooter bij te laten betalen. Ja dàhag. Na heel wat onderhandelen zijn we toch maar heen gegaan en hebben we op het eiland drie scooters bij gehuurd. Aan het eind van de middag kwamen we bij onze gezellige homestay aan. Er was zelfs airco! Voor het eerst in 2 maanden, was toch wel even fijn! Voor de volgende dag stond op de planning dat we om 5.45u weg zouden moeten gaan om op het hoogste punt van het eiland de zonsopkomst te bekijken. Vroeg dus! Toen we weg gingen merkten we meteen al dat onze huurscooter waardeloos was; klein, slecht werkende remmen en zachte banden. Fijn, eens zien hoe lang hij het vol gaat houden. Van de zonsopkomst is helaas niks gekomen, omdat de wegen op Nusa Penida ontzettend, maar dan ook echt ontzettend, slecht zijn. Over 17 km hebben we bijna 2 uur gedaan, dat zegt wel genoeg. Dat onze scooter met twee personen erop ook bijna geen heuvel op kon rijden hielp ook niet echt mee. Daarna zijn we doorgereden naar het zuiden van het eiland, waar we na een poos rijden en een stukje lopen uitkwamen bij een ontzettend hoge klif aan de zee. Wat was het uitzicht daar mooi! Echt de moeite waard! 's Middags zijn we na weer een lange rit naar een prachtig strandje gegaan waar we een snorkeltocht hebben gedaan. Hierna stond nog een ding op de planning; een ritje naar broken bay. Dit kon via een slechte weg en een ontzettend slechte weg. Omdat wij onze scooter niet meer vertrouwden zijn we maar via de minst slechte (en helaas heel lange) weg gegaan. Erg jammer dat we wel een lekke band kregen! Na 5 minuten rijden met lege band kwamen we gelukkig bij een garage waar hij gerepareerd kon worden. Een uur later waren we bij het punt waar we heen wilden gaan. En ook dit was weer heel mooi! Helaas merkten we toen we bij de scooters aankwamen dat onze band weer leeg was (voor de derde keer). Nog erger was dat we heel afgelegen waren en er geen garage in de buurt was. Uiteindelijk hadden we iemand gevonden die zijn eigen band van zijn scooter af heeft gehaald en die op de onze heeft gezet. Zo konden we gelukkig weer verder! 's Avonds kwamen we weer aan bij de homestay en na een diner zijn we optijd gaan slapen.

De volgende dag gingen we iets later uit bed omdat iedereen heel erg moe was. We hebben toen aan de andere kant van het eiland (waar de wegen iets beter waren!) een verborgen strandje opgezocht. We kwamen uiteindelijk aan op een berg waar we prachtig uitzicht over de zee en ons strandje zo'n 200 meter naar beneden hadden. Na een flinke afdaling, gelukkig waren er traptredes, waren we op het strandje. Ontzettend mooi, maar helaas was het door de stroming en de stenen lastig om te zwemmen. Aan het eind van de ochtend zijn we weer terug gegaan en 's middags hebben we de boot weer naar Bali genomen. Wat was het een mooi, avontuurlijk weekend!

Voor dit weekend staat niks op de planning, ook wel fijn! De komende weekenden zijn al wel flink volgepland; volgende week naar Uluwatu (zuidelijkste puntje van Bali), weekend daarna als het doorgaat een klein weekje naar Borneo (jaaaaaa), weekend daarna nog niks gepland, weekend daarna de vulkaan Rinjani op Lombok beklimmen en daarna komt Marit al!

Inmiddels zijn we alweer op de helft van het Bali-avontuur. De tijd gaat ontzettend snel en ik wil nog lang niet weg hier! Gelukkig is het nog niet zo ver :) Tot de volgende keer!